ارائه کننده:آقای امین سرفراز

استاد راهنمای اول :  :  آقای دکتر محمد حسین عزیزی

 استاد مشاور اول :آقای دکتر حسن احمدی گاولیقی

استاد مشاور دوم:آقای دکتر محسن برزگر

استاد ناظر خارجی : آقای دکتر سید علی رضوی

استاد ناظر خارجی: آقای دکتر منوچهر حامدی

استاد ناظر داخلی:آقای دکتر محمد علی سحری

استاد ناظر داخلی:خانم دکتر زهره حمیدی اصفهانی

مکان :سالن آمفی تئاتر  1

تاریخ:10/7/95

ساعت: 30/8

چکیده:

سبوس گندم به عنوان محصول جانبي آسياب، يك منبع غني از فيبر رژيمي و ضداكساينده­هاي فنولي مي­باشد. بخش مهمي از فيبر رژيمي در سبوس گندم آرابينوزايلان نامحلول مي باشد. همچنين اغلب ضداكساينده­هاي فنولي سبوس از نظر ساختاري متصل و غير محلول هستند. فيبر غيرمحلول در مقايسه با فيبر محلول، خواص فراسودمند كمتري دارد. با فراوري سبوس گندم مي­توان آرابينوزايلان محلول استخراج كرده و اليگوساكاريدهاي محلول توليد كرد. در اين پژوهش ابتدا تركيب فيزيكوشيميايي و خواص فراسودمند محصولات جانبي آسياب گندم بررسي و مقايسه شد. سبوس گندم به عنوان محصول جانبي غني از فيبر انتخاب شد. سبوس گندم توسط آسياب چكشي خرد شد و فراكسيون­هاي مختلف از آن حاصل شد. تركيب فيزيكوشيميايي وخواص فراسودمند فراكسيون­هاي مختلف تعيين شد و فراكسيون 355-250 به عنوان فراكسيون غني از فيبر فراوري شد. ابتدا نشاسته از سبوس گندم توسط تيمار شستشو با آب حذف شد. سبوس بدون نشاسته توسط تيمار آبكافت خودبخودي در دماها و زمان­هاي مختلف (145 و °C160 به مدت 1 وh 2) فراوري شد. همچنين اثر پيش تيمار خيساندن در اسيد رقيق (سولفوريك اسيدg/L  1) بر كارآيي تيمار آبكافت خودبخودي بررسي شد. نتايج نشان داد با افزايش شدت تيمار، pHكاهش يافته و محتوي مواد جامد محلول، قند احياء، قند كل و پنتوزان محلول افزايش نشان داد. همچنين با افزايش شدت تيمار، رنگ عصاره افزايش يافته و غلظت فورفورال، ليگنين محلول، محتوي فنول كل و فعاليت ضداكسايشي عصاره افزايش نشان داد. با افزايش شدت تيمار، غلظت قند آزاد، قند كل، اليگوساكاريد محلول، گلوكورونيك اسيد و گالاكتورونيك اسيد افزايش مي­يابد. پيش­تيمار اسيد رقيق كارايي استخراج را افزايش داده و توليد رنگ و محتوي فورفورال را كاهش داد. با تيمار Pt-160-2h، 97/47% آرابينوزايلان (معادل 9/22% ماده خشك سبوس اوليه) استخراج شد و مجموع اليگوساكاريد كل mg/ml276/5 (معادل 99/24% ماده خشك سبوس اوليه) توليد شد. همچنين آبكافت آنزيمي سبوس گندم توسط آنزيم­هاي زايلاناز Pentopan Plus BGو Veron 191 Sبررسي و مقايسه شد. زايلاناز PPBGدر مقايسه با Veronتوليد قند احياء بالاتري نشان داد. اثر پيش­تيمار آبكافت خودبخودي خشك (°C160 به مدت h1) بر آبكافت آنزيمي سبوس گندم (مخلوط 1% حجمي/وزني DSWB) توسط زايلانازهاي تجاري بررسي شد. بالاترين غلظت زايلواليگوساكاريد با DP6-2، در محصول آبكافت آنزيمي PPBG(68/6% ماده خشك سبوس اوليه، معادل با 00/14% آرابينوزايلان اوليه) يافت شد. جهت توليد عصاره سبوس گندم، سبوس پيش­تيمار شده با آبكافت خودبخودي خشك در غلظت 7% تحت اثر آنزيم زايلاناز PPBGقرار گرفت و كدورت عصاره خام توسط الترافيلتراسيون كاهش داده شد. نوشيدني­هاي مختلف برپايه عصاره سبوس گندم (50%) فرموله شد. ارزيابي ارگانولپتيكي نشان داد نوشيدني هاي با 10 و 15 درصد (حجمي/وزني) شربت فروكتوز بالاترين پذيرش را داشتند.