متن کامل خبر


 
سمینار "آشنایی با اهدای کالبد" برگزار شد

خلاصه خبر: سمینار "آشنایی با اهدای کالبد" دوشنبه شانزدهم مهرماه به همت گروه علوم تشریح دانشکده علوم پزشکی با همکاری معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه در سالن اجتماعات شهید مطهری برگزار شد.

دکتر مژده صالح نیا مدیر گروه علوم تشریح در ابتدای این سمینار گفت: در مسیر آموزش پزشکی به ابزار و امکاناتی نیاز است که دانشجویان پزشکی با تبحر بیشتری دانش آموخته شوند. استفاده از کالبد یکی از مهم ترین ابزار آموزش پزشکی ست که به گسترش علوم پزشکی و مهارت دانشجویان کمک بسیار می کند. چه چیزی بهتر از این است که جسم فنا پذیر انسان با اهدا به مراکز آموزش پزشکی، مورد استفاده هم نوعان قرار گیرد.
دکتر منصوره موحدین معاون پژوهشی دانشکده علوم پزشکی در ضرورت استفاده از کالبد در حوزه آموزش پزشکی اظهار داشت: علوم تشریح در سه شاخه ی آناتومی، بافت شناسی و جنین شناسی فعالیت می کند. با تشریح کالبد دریچه علم به صورت گسترده ای بر روی بشر باز می شود. در اولین نگاه، قدرت خالق را می بینیم و به زیبایی های خلقت و آفریدگار پی می بریم. اما پس از آن به عنوان دانشجوی علم و یا به عنوان مدرس علم از کالبد یاد می گیریم و یاد می دهیم.
وی خاطر نشان کرد: جامعه به پزشک حاذق و جراح ماهر نیاز دارد. پس دانشجوی پزشکی باید خوب آموزش ببیند تا جلوی هر گونه قصور پزشکی در آینده گرفته شود. اگر آموزش خوب نباشد، جان افراد به خطر می افتد. دانشجوی علوم پزشکی در گام نخست باید آناتومی را بشناسد و اینجاست که اهمیت بخش آناتومی و سالن تشریح نمایان می شود.
دکتر موحدین افزود: در بازدید از دانشگاه های معتبر جهان و بخش آناتومی و تشریح آنها، مشاهده کردم که به جای کالبد از روش های دیگری استفاده می شود. یکی از این روش ها، پلاستینیشن است که علی رغم هزینه بسیار جایگزین مناسبی برای کالبد نیست. روش مولاژ نیز که مورد استفاده قرار می گیرد، قطعا دقت و کارایی کالبد را ندارد. بنابراین دانشجویان پزشکی در کلاس های عملی آناتومی به کالبد نیاز دارند.
عضو هیأت علمی گروه علوم تشریح دانشگاه در پایان از کالبدهایی که در سالن تشریح استفاده می شوند به عنوان " آموزگاران جاوید خاموش" یاد کرد.
در بخش دیگری از این سمینار یک روزه دکتر مقصود فراستخواه عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی پیرامون ارزش ها و فضیلت هایی که عمل اهدای کالبد دارد به سخنرانی پرداخت وگفت: این موضوع که اهدای بدن برای آموزش علوم پایه و آموزش پزشکی چقدر اثرگذار است، برکسی پوشیده نیست. این کار در حوزه آموزش شناختی و دانش پژوهی بسیار ارزشمند است. شواهد بسیاری وجود دارد که آموزش آناتومی صرفا با مولاژ ها و یا با استفاده از شبیه سازی های کامپیوتری امکان پذیر نیست و از کیفیت و اثربخشی لازم برخوردار نمی باشد.
وی اضافه کرد: نیاز به مشاهده ی خود بدن و دستکاری روی این موجودیت برای جراحی های آموزشی بسیار مهم و ضروری است. دسترسی به کالبد در سالن های تشریح، یادگیری را دگرگون کرده و آن را توسعه و بسط می دهد. ما به کمک بدن اهدا شده یاد می دهیم و یاد می گیریم.
دکتر فراستخواه در ادامه ی بحث، اهدای کالبد را از منظر ارزش های انسانی، اخلاقی و معنوی بررسی کرد و گفت: کسی که بدن خود را اهدا می کند با این عمل فضیلت ها و ارزش هایی را تولید می نماید که می توان به 4 ارزش اشاره کرد.
وی با یادآوری حاکمیت ارزش های پولی و مادی در جامعه ی امروز گفت: امروزه با حاکمیت پول بر تمام ارکان زندگی ما، مرگ نیز کالایی و پولی شده است. اقتصاد غیر مولد مرگ، بخشی از صنعت دروغ است که با صرف هزینه های بسیار از خرید قبر و مراسم خاکسپاری، در نهایت اختلاف طبقاتی را به گورستان ها هم منتقل کرده است. در این وضعیت، اهدای کالبد ضمن کمک به نظام آموزش و سلامت، نشان می دهد که جایگاه کالبد در سالن تشریح دانشگاه ها بسیار بالاتر از گورهاست.
عضو هیأت علمی دانشگاه ادامه داد: با اهدای بدن، ما به نوعی از معرفت نفس که آغاز تمام معرفت هاست، می رسم. ما با اهدای بدن خود، به خویشتن خویش بیشتر توجه می کنیم و خودآگاهی بیشتری کسب می کنیم و با این عمل ثابت می کنیم که بدن، تمام ما نیست و با اهدای آن کاری مفید انجام خواهیم داد.
وی افزود: یکی دیگر از ارزش هایی که اهدای کالبد ایجاد می کند، معنا بخشیدن به زندگی است. کسی که تصمیم به اهدای بدن خود می گیرد، درک تازه و تجربه جدید و پرشوری از مرگ در دل زندگی بدست می آورد و به معرفت و شناخت عمیقی در زمان حیات خود دست می یابد. طرح مرگ در زندگی، باعث می شود تغییرات بسیاری در رفتار، اعمال و مناسبات فرد اهدا کننده ایجاد شود.
دکتر فراستخواه تأکید کرد: در اهدای بدن، ارزش معنوی بزرگی نهفته است و آن تعمیم یاد مرگ به کل زندگی انسان است. این یاد مرگ، یک یاد انفعالی نیست بلکه یاد خلاق مرگ است. وقتی شخصی بدن خود را پیش از مرگ اهدا می کند، به تقویت مهارت های انسانی خود می پردازد و ضمن ایجاد یک نوع خلاقیت برای مردن، ارزش های معنوی را در خود بارور می کند.
وی در پایان اظهار داشت: با اهدای کالبد، تصویر و انگاره ی بهتری از ادامه داشتن ایجاد می شود. این عمل نشان می دهد که مرگ پایان زندگی نیست و انسان تداوم دارد و از این طریق انسان جاودانه خواه، جاودانه می شود. انسان علاوه بر اینکه با آثار مکتوب و غیر مکتوب خود می تواند باقی بماند، با اهدای پیکر به محیط های آکادمیک و کمک به آموزش دانشجویان و کشف رازهای بدن و در نهایت ارتقاء نظام سلامت نیز بقا یافته و خود را در تعلیم و تربیت ادامه می دهد و جاودانه می کند.
سمینار آشنایی با اهدای کالبد با نمایش فیلم مستند این یک جسد نیست ادامه یافت.


17 مهر 1397 / تعداد نمایش : 1211